Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

Νοσταλγοποιητής

Δεν έχει χώρο για σένα να νοσταλγείς,
εδώ που έφτασες, δεν έχει χώρο
μυρίζει θάλασσα ο χειμώνας και αλάτι
νομίζω πως μου θυμίζει κάτι από μένα
νομίζω πως αρχίζω να με μπερδεύω με εσένα
ε, και τι έγινε;
σιγά τώρα, που έκανα το μυαλό μου τηλεκατευθυνόμενο αυτοκινητάκι
και σου πέταξα το τηλεχειριστήριο στη μάπα;
σιγά τον μπελά
έχω κάνει και χειρότερα
να σαν τότε που-
αχ, μύριζε ωραία η θάλασσα πάνω σου χθες
κι αν και δεν είναι πια καλοκαίρι
το καλοκαίρι έφυγε, όπως πέρυσι
κι η παρουσία σου φεύγει, όπως πέρυσι
κι εγώ, όπως ποτέ
μένω
κι είμαι ήδη με το ένα πόδι στο πλοίο μου
ξέρεις ότι θα σου τσακίσω μια μέρα το κεφάλι
και δεν θα 'χεις πού να κρυφτείς απ' τη σκέψη μου;
μπα, ούτε 'γω.
Σαν τότε που-

πω ρε, δεν έχω χώρο να νοσταλγώ
με πνίγει το παρόν σου
να και κάτι αισιόδοξο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου