Έχω πλέξει τα μαλλιά μου με μαύρη κορδέλα και λευκή
περπατάω αγκαλιά με τις αντιφάσεις μου
το κεφάλι μου βουίζει με ήχο και σιωπή.
Με δείχνουν στον δρόμο "Την βλέπεις;
Χθες πλήρωσε εισιτήριο για το λάιβ
και ήρθε με ωτοασπίδες."
Διαβάζω παραμύθια σε κωφάλαλους
φιλάω ανθρώπους που έχουν εξαφανιστεί
βάζω νερό σε χάρτινο ποτιστήρι για να
ξεδιψάσω την άσφαλτο.
Κοιτάζω τα αστέρια το ξημέρωμα
και με αγκαλιάζω αφού μ' εγκαταλείψω.
Είμαι ελεύθερη από το νόημα
το αφήνω να με αφήσει γιατί μεγάλωσε πια
διαβάζω εφημερίδες και στρίβω τσιγάρα με τις λέξεις
θυμήθηκα ποια είμαι επειδή με άφησες.
Θυμήθηκα ότι δεν είμαι αυτή που ήμουν
και ότι αυτή που θα γίνω ξέχασε σπίτι το εισιτήριο.
Οι χειροπέδες στο κομοδίνο
έλα μωρό μου να δέσουμε τους φόβους μας με την αγάπη.
