Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

La passion de Loupe et le loup lui-même

Μες στο χορό των ανεκπλήρωτων ποθών
μες στην πλάνη της ατέρμονης λειψής ικανοποίησης
μες στο κενό
μες στον άνεμο, στους στροβιλισμούς της
ξαφνικά σεισμός.

Κάτω απ' τα μαύρα του γυαλιά
πίσω απ' τα μάτια του τα γυάλινα
πέρα απ' τις κινήσεις τις μετρημένες
μέσα στο σώμα του που το φάντασμά της τον στοιχειώνει
ξαφνικά το χάος.

Γύρω τους όλοι οι ρημαδοκοπρίτες χορεύουν και μπερδεύουν
τα καλωδιωμένα τους χέρια το 'να με τ' άλλο.

Βγάζει το πακέτο με τα τσιγάρα τα σάπια
ακουμπάει ένα ανάμεσα στους ποθητούς της στόχους
χαμογελάει αχνά και την κοιτάζει στα βλέφαρα
καθώς οι βόλοι στροβιλίζονται πίσω απ' αυτά.
- Άναψέ με.

Στροβιλίζει λίγο ακόμη τους βόλους της
γυρνάει προς το μέρος των ανεκπλήρωτων εκείνων ρημαδιών
-έχουν αρχίσει κιόλας να χορεύουν καταστροφικά
και να τυλίγουν τους εαυτούς στους στις έσχατες εφήμερες ηδονές-
ανοίγει τα μάτια και ελευθερώνει τη φωτιά.

Και παίρνει εκείνος φωτιά κι εκείνη χώνεται μέσα της, μέσα του
και γύρω τους οι δολοφόνοι εραστές ορμάνε απάνω στη φωτιά τους που μαγνήτιζε.

Ο χορός σταμάτησε.
Η φλόγα τους αγκάλιασε και τους παγίδεψε όλους.
Τα σώματα απλώθηκαν στο δωμάτιο.
Τα κεφάλια τους μια έκρηξη.
Η ηχώ μια σιωπή.
Πυροτεχνήματα σ' όλη τη χώρα
και φωτιά σ' όλο τον κόσμο.
Όχι, ο χορός δεν σταμάτησε.

Κι όλα αυτά για ένα γαμημένο τσιγάρο
για τον καπνό που βγαίνει απ' τα χείλη του και τη μεθάει
και της καίει τα μάτια
και μια έλξη που την βασανίζει.

Κι οι πόθοι της να ουρλιάζουν σαν σκυλιά
κι εκείνη να πυροβολάει επιτέλους τη γάτα της που κλαίει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου