Baby, did you forget to take your meds?

τσαλακώνομαι
πιάνω τον εαυτό μου και τον τσαλακώνω
σαν χαρτιά-κωλόχαρτα-σχολείου,εφημερίδας
είμαι μια αποτυχημένη έκθεση
που της χρέωσαν τη βάση
και πιο κάτω
και πιο κάτω

οι κουρτίνες χορεύουν και πλησιάζουν τον τοίχο
ρίχνουν κάτω τα κάδρα της ζωής μου ένα ένα

ζαλίζομαι

πίνω στάλα στάλα τα όνειρά μου

τα ποντάρω όλα, ποντάρω τους κόπους

τον ιδρώτα που απέμεινε απάνω στο μαξιλάρι
και με πικραίνει τις νύχτες

και αλλάζω

και γίνομαι

οι κουρτίνες ζωντάνεψαν και με κυνηγάν μες στο δωμάτιο

να με χαϊδέψουν με τα ατσάλινα χαστούκια που μου χρωστάνε

εξατμίζομαι
πάνω μου δεν υπάρχει μια στάλα ψευδαίσθησης

η ανάγκη μου για τα γλυκά νερά έγινε βούρκος 

και τώρα βρωμάνε από μιζέρια οι αρετές

και τα στολίδια που χρέωσα στον εαυτό μου

και χύνομαι 

και λύνομαι

οι κουρτίνες ξεχρέωσαν και δε με χρειάζονται άλλο

μόνο που θα 'θελα να με διέλυαν λιγάκι περισσότερο

έτσι, για να χω και την ηδονή

ότι αυτός που θα το κάνει δε θα 'χει τη μορφή μου