Τσίχλας και τσιπς

Κλείσε την τηλεόραση και ησύχασε.
Μην κάτσεις στον καναπέ, ξάπλωσε λιγάκι στο πάτωμα.
Άναψε ένα τσιγάρο.
Δεν πειράζει που έκανες έτσι τη ζωή σου.
Ναι, μην διαμαρτύρεσαι, εσύ την έκανες.
Μην διαμαρτύρεσαι σε εμένα.
Αφού θέλεις να ξεσπάσεις, ξέσπασε εκεί που πρέπει.
Εκεί που θέλω να ξεσπάσω και εγώ.
Βγάλε τα δόντια σε αυτούς που σου βάλανε το φίμωτρο.
Όχι σε εμένα που στο γελάω -τι θες να το κάνω;
Φτύσ'τους.
Εγώ δεν σου έκανα τίποτα, το ξέρεις.
Εγώ σου είπα απλώς την αλήθεια, τι φοβάσαι;
Εμένα;
Μην φοβάσαι κανένα, ούτε αυτούς.
Αυτούς να 'χουν να τους φοβούνται αυτοί που τους πιστεύουν.
Αυτοί -άμα δεις- τις γραβάτες τους τις φοράνε κάτω απ' το δέρμα.
Γι' αυτό να μην σε ξεγελάνε.
Είναι χειρότεροι αυτοί.
Αν περάσεις από δίπλα τους θα μυρίζουν λιβάνι και πατρίς
-αν και δεν έχουνε πατρίδα αυτοί
η μόνη τους πατρίδα είναι η εξουσία.
Καίνε τις βίβλους μπροστά στις οθόνες.
Και κάνουν το σταυρό τους τα βράδια πριν κοιμηθούν.
Προσευχή στο φαγητό.
Αυτοί αυτοαποκαλούνται ειρηνιστές και σοσιαλιστές.
Κάνουν εράνους και οργανώνουν διαδηλώσεις
-αλλά εξοπλίζουν τους μπάτσους με γκλομπ και χημικά
για να μην το παρακάνουμε κιόλας με τις ειρήνες.
Αυτοί διαλαλούν πως θα δώσουν ψωμί στον εργάτη.
Και τις νύχτες κάνουν στοματικό στ' αφεντικό του.
Σεμνά δεν τα λέω;
Αλλά μην χαίρεσαι και 'συ.
Δεν θα στο κάνω δα και τόσο εύκολο.
Εμένα μια ζωή μου το 'κανες κι εσύ δύσκολο.
Και τώρα ξαφνικά θες να 'μαι εγώ επιεικής;
Όχι.
Είναι δύσκολος ο δρόμος του δρόμου.
Δαγκώνει και καίει.
Δεν γίνονται οι επαναστάσεις με τα γαρύφαλλα που έβαζες μικρός στο μαξιλάρι σου.
Κατάλαβες;
Εγώ το 'μαθα αυτό με τον χειρότερο τρόπο.
Κι εσύ περιμένεις από 'μένα να 'μαι επιεικής;
Εσύ την έκανες τη ζωή σου έτσι.
Όμως πήρες κι εμένα μαζί σου.
Ξύπνησες τώρα, αλλά πάρ'το απόφαση κι ίσως τα πάμε καλά.
Αλλιώς θα σε ξεσκίσω εγώ πρώτη απ' αυτούς.
Βρωμάς θάνατο.
Ζωή; Ποια ζωή;
Ας χορέψουν τώρα μονάχα όσοι δεν περιόρισαν το σώμα με ρυθμούς.
Τσακίστε τους φασίστες.
Ας τραγουδήσουν μονάχα οι πιο φάλτσοι.
Τσακίστε και τους δούλους.
Μα κι εκείνοι φασίστες είναι.
Η χειρότερη βία είναι η απάθεια.

Ας μιλούν στο εξής για ζωή μονάχα όσοι τη ζουν.