Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

Αναπάντητη απ' τη Μοναξιά

Μόνο ο ουρανός για μένα είναι αυτός που χαράζει
Τα σύνορα τα μόνα η μέρα και η νύχτα
Κάπου με βρήκα και ασταθώ
Μπερδεύομαι μα πολεμώ
Την ξέρω πια την κόλαση που με χλευάζει
Κοινότυπες μαρμάρινες συνήθειες σας αρνιέμαι
Ρομποτοιχισμένοι ήσαστε ανέκαθεν βολευτάκηδες
Μάσκα φορέσατε το άπαθο μέλλον και ασπίδα
Τον θρόνο της κοινωνικής σας καταξίωσης
Στο γραφείο σας
Στα πέρατα της θύελλας της νεότητας πλανιέμαι
Δίνω το θάνατό μου για τη ζωή
Και ανταλλάζω το σώμα μου για την ελπίδα
Όσο όσο
Συμφερονταβατζήδες με γκλομπ σε ειδική προσφορά
Ελάτε να σας δείξω τις πληγές που μου κάνατε
Αυτή τη δύναμη έχω, τις πληγές μου από 'σας
Και τους χαμογελαστούς αντάρτες γύρω μου να τις γιατρεύουν
Με μια τους μόνο λέξη κι ένα βλέμμα συντροφιά
Είναι κρίμα κόσμε
Να ανταλλάσσεις τους νέους σου για το σύστημα
Να ξεπουλάς την ιστορία για την φήμη
Να ματώνεις το κεφάλι για το στομάχι
Να σκοτώνεις την παιδεία για την ασφάλεια
Να σκοτώνεις.
Με σκοτώνεις και μετά κάνεις ζάπινγκ
Προϊόν σε προσφορά και τα νέα του Σταρ
Τόσο πιο θεόρατες απ' τη ζωή την ίδια αξίες
Γραβατιασμένες ιδρωμένες σημασίες
Γι' αυτό έχω δύναμη και υπομονή
Γιατί εγώ τον καναπέ σου θα τον πληρώσω
Ξανά όσο όσο
Θα τον κουβαλήσω στις πλάτες μου με εσένα πάνω
Εσένα, το κοντρόλ και το μπλουζάκι της Εθνική απάτης
Θα σας κουβαλήσω και θα σας κάνω οδόφραγμα
Ή θα σας κάνω εγώ οδόφραγμα στη σκλαβιά ή εκείνοι στον Εύρο
Θες να τον κάψουμε μαζί να μη γκρινιάζω;
Να, πάρε λίγη απ' τη φωτιά μας.

Δεν γυρίζω πίσω.

2 σχόλια: